ونیز

ونیز به شهر کانال‌ها مشهور است و با جمعیتی بالغ بر هفت میلیون نفر مرکز ناحیه ونتو است. شهر ونیز در شمال ایتالیا و در میان دریای آدریاتیک قرار گرفته است ونیز به صورت جزیره‌های کوچکی است و خشکی‌ها به وسیله کانال‌ها از هم جدا شده اند و تردد در شهر به وسیله قایق صورت می گیرد. شهر ونیز یکی از شهرهای توریست پذیر جهان است و سالانه میلیون ها توریست به این شهر می روند. فونداسیون ساختمان های شهر ونیز از چوب است، اما چوب مخصوصی است که از روسیه واردشده است. این چوب ها ضمن داشتن ضخامت و استحکام زیاد ویژگی دیگری که دارند این است تا وقتی که در مجاورت اکسیژن قرار نگیرند، نمی پوسند، بنابراین در آب به راحتی می توان از آن استفاده کرد. عمارت های تاریخی و آثار باستانی بسیار زیبا، آبراه ها و قایق های سنتی که به آن گندولا می گویند و نقش اتومبیل را در تنها شهر مدرن بدون ماشین دارند، کارناوال ماسک معروف ونیز، همه و همه به این شهر جلوه زیبا و تماشایی داده اند که هر ساله حداقل شش میلیون توریست از آن بازدید می کنند.

تاریخچه

عده‌ی زیادی معتقد هستند که این مکان تاریخی، محل سکونت افرادی بوده که از جنگ تروا (Troy) گریخته‌اند. اما باستان‌شناسان دریافته‌اند که این شهر از قرون پنجم و ششم بعد از میلاد شکل گرفته است. طبق گفته‌ها زمانی که بربرها به رم حمله کردند، تعداد زیادی از اهالی سرزمین اصلی ونیز گریختند و پراکنده شدند. بنابراین در ابتدا، اقامتگاه‌های این شهر موقتی بودند که ساکنان آن، آنها را به اقامتگاه دائمی خود تبدیل کردند. به دلیل قرار گرفتن در زمین باتلاقی، آنها مجبور شدند خانه‌های مقاوم‌تری بسازند. آنها به این نتیجه رسیدند که خانه‌ها را روی سکوهایی چوبی بنا کنند که سازه‌ها را محفوظ نگه دارد. بعد‌ها این جزایر کوچک را با استفاده از پل‌هایی به هم وصل کردند که این کار، برقراری ارتباط را برای آنها ساده‌تر کرد. این نحوه‌ی ساخت و ساز موجب شد که این شهر شبیه به شهری شناور روی آب، به نظر برسد. بنابراین ونیز زیبا را شهر شناور روی آب نامیدند. بعد‌ها ونیز رشد کرد و در دنیا با نام جمهوری ونیز شناخته شد که دوک ونیز، بالاترین مقام این جمهوری آن را اداره می‌کرد؛ کسی که تجارت ونیز با اروپا را ارتقاء بخشید. آنها محصولاتی نظیر ابریشم، ادویه‌جات، غلات و سایر کالاهای گران‌قیمت را صادر می‌کردند. دوک ونیز، قصر زیبای ونیز را ساخت که اکنون نیز یکی از بناهای دیدنی این شهر است. در نهایت، ونیز تجارت با کشورهای دیگر را آغاز کرد. حقوق تجارت ویژه با امپراتوری روم شرقی، این شهر را در کمتر از یک قرن به شهری ثروتمند و مستقل تبدیل کرد.

زیان‌های اقتصادی و تجارت نادرست با امپراتوری روم شرقی موجب شد که به مرور زمان، ثروت‌های ونیز به غارت برود. جنگ‌های تجاری متعدد با این امپراتوری، جنگ با جنوا، رقیب تجاری ونیز در سال‌های ۱۳۸۰ میلادی و حمله‌هایی به این شهر، ونیز را بسیار آسیب‌پذیر کرد. برای نجات بقایای این شهر، ونیز به شهرهای اطراف نظیر ورونا و ویسنزا ملحق شد. این کار بخشی از قدرت اقتصادی ونیز را بازگرداند. با سقوط قسطنطنیه و حمله‌ی ترک‌ها، این قدرت مجددا رو به زوال رفت. پیروزی‌هایی که در جنگ‌ها حاصل می‌شد، سرعت این نابودی را کاهش داد. در جریان این بردها و باخت‌ها در جنگ‌ها و درگیری‌های متعدد، ونیز امپراتوری خود را به بریتانیا و هلند واگذار کرد. استقلال جمهوری ونیز در سال ۱۷۹۷ پایان یافت؛ زمانی که ارتش ناپلئون این شهر را مجبور کرد تا تسلط این دولت دموکراتیک را بپذیرد. در واقع با پذیرش این پیمان، فرانسه، تسلط کامل برای غارت بقایای این شهر پیدا کرد. اما اتریش جای فرانسه را گرفت. این شهر پس از امضای پیمان صلح با فرانسه، مدتی را در آرامش به سر برد. اما این آرامش مدت زیادی طول نکشید. زمانی که فرانسه جنگ با اتریش را در جریان نبرد استرلیتز (Austerlitz) در سال ۱۸۰۵ به راه انداخت، ایتالیا پادشاهی خود را تشکیل داد. این شهر بین سال‌های ۱۸۴۸ و ۱۸۴۹، یک سال استقلال را تجربه کرد. در همین زمان ونیز از طریق خط آهن به سرزمین اصلی متصل شد. تا به امروز این شهر به شکل سابق خود و به صورت شناور در آب باقی مانده است و دائما در معرض سیل قرار دارد. با این حال، تلاش‌هایی برای حفظ آثار معماری تاریخی و زیبایی‌های این شهر شناور، صورت گرفته است.

آب و هوا

ونیز آب و هوای نیمه گرمسیری و مرطوب دارد. زمستان های سرد و تابستان های بسیار گرم مشخصه آب و هوایی این شهر رویایی است. تابستان‌های ونیز می تواند گرم و بخار آلود باشد، و برای تعدادی از مردم دیوانه کننده است. در طول زمستان ممکن است برف ببارد اما به حدی نیست که دردسر ساز شود. به طور کلی در تمام طول سال ممکن است باران ببارد و در طول سفرتان به این شهر غافلگیر شوید.

بهترین زمان سفر

بهترین وقت سفر به ونیز، بهار و پاییز است و این موقع از سال، شهر پر از توریست است. دمای هوا که پایین برود، گاهی آب بالا می‌آید و سطح خیابان‌ها را فرا می‌گیرد. در دفترهای گردشگری شهر نقشه‌هایی هست که راهنمایی می‌کند این‌جور وقت‌ها کدام خیابان‌ها قابل عبورند و کدام‌ها نه.

راه های دسترسی

پروازهای به مقصد ونیز تفاوت قیمتی با پروازهای سایر شهرهای اروپایی ندارد و قیمتشان متوسط است. ونیز دارای یک فرودگاه بین المللی به نام مارکوپولو است. ونیزی‌ها برای گرامیداشت مارکوپولو شهروند نامدار و جهانگرد خود، نام این فرودگاه را مارکوپولو گذاشته اند. این فرودگاه ۲۰ کیلومتر با شهر فاصله دارد و دروازه ونیز محسوب می شود. کسانی که با خودرو به ونیز می روند در نزدیکی شهر خودروهای خود را در ۲ پارکینگ بزرگ پارک می کنند که البته برای هر روز باید ۲۵ یورو بپردازند. بهترین راه برای رسیدن به ونیز، راه آبی و استفاده از کشتی است.

حمل و نقل داخلی

همانطور که می‌دانید، ونیز شهری است که بر روی آب بنا شده است، پس نباید انتظار مترو و اتوبوس‌های معمولی را در این شهر داشته باشید. سیستم حمل و نقل بسیار کارآمد این شهر آبی است که توسط شرکتACTV  اداره می‌شود. پایه و اساس این سیستم را قایق‌های VAPORETTO (اتوبوس آبی) تشکیل داده اند. این نام از زمانی که قایق‌ها قدرتشان را از انجین‌های بخار کسب می کردند به آن‌ها اطلاق می‌شود.

اقامت

هتل‌های جزیره‌ی اصلی ونیز به شدت گران هستند و از این نظر شهرت خوبی ندارند. گران‌ترین فصل برای هتل‌های ونیز تابستان است و در همین فصل شاهد بیشترین تعداد گردشگر خواهیم بود. قیمت ها در طول بهار و پاییز مقداری پایین‌تر می‌آید، اگرچه هنوز هم با شهر بسیار شلوغی طرف هستیم. همانطور که حدس می‌زنید کمترین قیمت را در زمستان شاهد خواهیم بود. گاهی اوقات با کمی گشت و گذار می توان مکان‌های ارزان‌تری هم پیدا کرد. حتی اگر حدود ۵ تا ۱۰ کیلومتر دورتر از جزیره اصلی اقدام به اجاره اتاق کنید باز هم می توانید کمی هزینه‌ها را کاهش دهید.

خورد و خوراک

 غذا در ونیز نسبتا گران است و پیدا کردن غذایی ارزان به خصوص در مناطقی که گردشگر بیشتری را به خود جذب می کنند، مشکل است. با رفتن به مناطق مسکونی تر می توانید مقداری از هزینه‌های غذایی بکاهید. یکی دیگر از راه‌هایی که می توان هزینه‌ ها را کاهش داد این است که خارج از ساعات مرسوم به رستوران‌ ها مراجعه کنید. سن مارکو میدانی است که بیشترین گردشگر را به خود جذب می کند، همین موضوع آن را به منطقه‌ای بسیار گران در ونیز تبدیل کرده است. مهم نیست که کافه‌ها و رستوران‌های این میدان چقدر وسوسه انگیز هستند، پیشنهاد می کنیم اگر محدودیت بودجه ای زیادی دارید به هیچ وجه در اینجا غذا میل نکنید.

غذاهای محلی

غذاهای سنتی ونیز به خاطر وجود آب در این شهر بیشتر بر اساس ماهی است. تاریخ ونیز در طول تجارت ادویه بر روی غذاهای مردم تاثیر گذاشته است به طوری که از جوز، دارچین و سیر استفاده زیادی می‌کنند. از غذاهای ونیزی می توان اسپاگتی با صدف، سارد این سور (ساردین های خیس کرده) و فیتل الا ونزیانا (گوشت شیرین) نام برد. مواد اولیه غذاهای ونیزی بیشتر فراورده‌های دریایی هستند با سبزیجات و برنج وپولنتا. ساردین، مارماهی و هشت‌پا از جمله خوراک‌هایی هستند که اگر دوست داشته باشید امتحان کنید، در این شهر به شیوه‌ای عالی پخته می‌شوند. اما خب، هرچه باشد ونیز، ایتالیاست و نباید از لازانیا، پاستاها و پیتزاهای بی‌مانندش هم غافل شد. 

مراکز خرید

در شهر ونیز هم مثل بقیه‌ی شهرهای مهم ایتالیا، مارک‌های معروف لباس فراوان است. خیابان‌های اطراف میدان سن ‌مارکو پر از برندهای آشنا مثل گوچی، پرادا، آرمانی، ورساچه و... است که شعبه دارند. مرکز خرید کوین (Coin Mall Venice) هم یکی از مراکز خوب این شهر است که تمام برندها را می توانید داخلش پیدا کنید. 

سوغات

 برای سوغات هم می توانید ماسک های معروف شهر که بی نهایت زیبا و ظریف هستند را خریداری کنید. البته باید بدانید که این ماسک ها ارزان نیستند و قیمت بالایی دارند ولی واقعا بی نظیرند.