آتشکده بهرام یزد

آتشکده بهرام یزد یا همان آتشکده ورهرام یزد که در خیابان کاشانی شهر یزد قرار دارد یکی از اماکن مربوط به زرتشتیان است که شامل ساختمان و باغ مشجری است که در قرن اخیر ساخته شده است. در این محل، آتش مقدس که برای زرتشتیان محترم می باشد و باید همیشه روشن نگه داشته شود، نگهداری می شود. شایان ذکر است که قدمت آتشکده به 1500 سال می رسد. ساختمان اصلی در وسط حیاط و بر بلندی قرار دارد و آن را درختانی همیشه سبز احاطه کرده اند. حوضی مدور و بزرگ در محور ورودی بنا به آن زیبایی خاصی بخشیده است. آتش در محفظه ای بلند تر از سطح زمین در اتاقی نسبتاً وسیع و دور از تابش خورشید قرار گرفته و اتاقهایی برای مراسم نیایش پیرامون آن طراحی شده است. آتشکده یزد، گرچه بنایی بسیار کهن ندارد و بنایش نزدیک به 80 سال پیشینه داشته باشد اما آتشی که درون آن می ­سوزد بیش از 1500 سال است که روشن مانده است. همین پیشنه و دیرینگی است که شگفتی این نیایشگاه را دوچندان کرده است. آتشکده بهرام یزد از هشت سال پیش که در سیاهه بناهای ملی ثبت شد، در به روی گردشگران گشود. گرچه این موضوع مخالفت بسیاری از زرتشتیان را برانگیخت زیرا آنجا جای نیایش به درگاه خداوند است و آنها دوست نداشتند که با ورود گردشگر هم آرامش آنجا به هم بریزد و هم پاکیزگی این مکان سپند که در دین زرتشتی از ارزش بالایی برخوردار است از بین برود. اما به هر روی به دلیل درخواست بالای گردشگران برای بازدید از این مکان، بخشی از آن برای بازدید همگان درنظر گرفته شده است. ساختمان کنونی آتشکده یزد در آبان ماه 1313 خورشیدی با سرمایه‌ یک زرتشتی پارسی به نام «همابائی» بر قطعه زمینی که از سوی چندتن از زرتشتیان ایران ازجمله برادران امانت به نامگاه پدرشان اردشیرمهربان رستم امانت وقف شد، ساخته شد.

نقشه‌ آتشکده ورهرام یزد ازسوی مهندسان پارسی کشیده شد و شادروان «ارباب جمشید امانت» سرپرستی و نظارت ساخت این بنا را بر دوش داشت. ساختمان اصلی آتشکده بر بلندای نزدیک به 21 متر از زمین و در میان حیاط بزرگی که درختان همیشه سرسبز سرو و کاج آن را پوشانده و حوضی مدور و بزرگ که در محور ورودی بنا به آن زیبایی خاصی بخشیده است قراردارد. نگاره فروهر و سرستون‌های سنگی آن زیبایی ویژه‌ای بدان بخشیده و روبروی این بنا حوض آبی قرار دارد که این از ویژگی آتشکده‌ها است که کنار آب باشند. سرستون‌های سنگی جلو تالار ساختمان اصلی و سنگ‌های گلدار پای دیوارها کار هنرمندان اصفهانی است که در اصفهان سنگ‌ها تراشیده شده و سپس تا یزد برده‌اند. نگار کاشیهای فروهر بر بالای سردر ورودی کار هنرمندان کاشی کار یزدی است و معماری کل این بنا ار معماری آتشکده‌های پارسیان تاثیر پذیرفته است. آتش سپند و کهن، درون مجمر بزرگی از جنس برنز است و شخصی به نام «هیربد» مسوول روشن نگه‌داشتن آن است. بازدیدکنندگان این آتشکده می توانند این آتش همیشه فروزان را از پشت دیوار شیشه‌ای ببینند.