ابوظبی

ابوظبی پایتخت کشور امارات متحده عربی بوده و دارای باغ‌ها و پارک ‌های متعدد و بلوارهای عریض و سرسبز، هتل‌های لوکس و مراکز خرید متنوعی است که سبب رشد سریع ورود گردشگران از سراسر منطقه و جهان به آن شده است. ابوظبی را می‌توان جزو ۵ شهر گرانقیمت جهان برای مسافران برشمرد.  ابوظبی به عنوان بزرگ‌ترین شیخ‌نشین کشور امارات متحده عربی با جمعیتی نزدیک به دو میلیون نفر، بیش از ۸۶ درصد از خاک این کشور را دربر می‌گیرد، بطوریکه همه قسمت‌های غربی امارات جزئی از این ایالت محسوب می‌شوند. این شهر مرکز سیاسی-اداری امارات بوده و حاکم امارات به همراه خانواده‌اش در این شهر زندگی می‌کنند و شاید به همین سبب همواره توجه ویژه‌ای به این شهر می‌شود. شکل کلی شهر به صورت حرف T است  اگر چه دبی مجال گردشگر را از دیگر شهرهای امارات ربوده است، اما بدون شک ابوظبی همچنان قطب اقتصادی و صنعتی امارات متحده عربی محسوب می شود. ابوظبی شهر ثروت است، شهری که محله قُرچن آن را ثروتمندترین شهر دنیا نامیده است. ثروت ابوظبی، قرار گرفتن آن در منطقه ساحلی و رقابت تنگاتنگ آن با دبی برای جذب گردشگر، این منطقه را به شهری تبدیل کرده که نمی توان به راحتی آن را از برنامه سفر خود حذف کرد. ابوظبی شهری است که علی رغم توسعه و پیشرفت، فرهنگ عربی اماراتی در آن کاملاً حفظ شده است. امری که در شهر توسعه یافته دبی کمتر به چشم می آید.

تاریخچه

ابوظبی پر از آثاری است که به تمدن‌های اولیه ساکن در این منطقه اشاره می‌کنند. این ناحیه به سبب وجود آب شیرین چراگاه بسیاری از پستانداران و پرندگان محسوب می‌شد و به تبع آن به تدریج گروهی از انسانها را میزبانی نمود. نام تاریخی این منطقه  ام النار است چراکه تمدنی به همین نام در هزاره سوم پیش از میلاد در این ناحیه می‌زیسته است. بیشتر آثار تاریخی امروزه خارج از نواحی مدرن شهری مانند کوهپایه‌ی کوه جبل حفیت قرار دارند چراکه این ناحیه دومین منطقه مرتفع امارات بوده و موقعیت استراتژیکی داشته است. در قرن نوزدهم پس از عقد پیمان‌نامه‌ای بین شیوخ مناطق عرب نشین حاشیه خلیج فارس و بریتانیای کبیر، توازن قدرت منطقه به نفع بریتانیا سنگینی نمود. هدف اصلی بریتانیا از این پیمان نامه مبارزه با دزدان دریایی بود که به کشتی‌های تجاری شرکت‌های هندی- انگلیسی حمله می‌بردند اما پس از استقلال هند، این نفت بود که بهانه به بریتانیا می‌داد تا همچنان حضور خود در منطقه را حفظ کند. بعد از کاهش استخراج مروارید در سواحل امارات به سال ۱۹۳۰ ، شیوخ منطقه به شدت به دنبال استخراج نفت بودند بطوریکه پس از مشکلات فراوان و سالها تلاش، بالاخره در دهه پنجاه به نفت رسیدند.

آب و هوا

هوای ابوظبی، گرم و خشک است و می‌توان انتظار داشت که در طول سال، آسمان آبی و آفتابی باشد. از اواسط خرداد تا اواسط مهر هوا بسیار گرم و مرطوب است و گاهی توفان‌های شن هم به راه می‌افتند. از آبان تا اسفند، هوای ابوظبی خنک‌تر است و گاهی هم مه‌آلود می‌شود.

بهترین زمان سفر

بهترین زمان برای رفتن به این شهر در فصل‌های پاییز و زمستان است. با این حال اگر دوست دارید که سفری کم خرج داشته باشید و حمام آفتاب هم بگیرید، بد نیست که در تابستان سفری به ابوظبی داشته باشید.

راه های دسترسی

هوایی : فرودگاه بین‌المللی ابوظبی بعد از فرودگاه دوبی، بزرگترین و شلوغ‌ترین فرودگاه امارات محسوب می‌شود که در سال ۲۰۰۳ افتتاح گردید. شرکت هواپیمایی اتحاد از همین فرودگاه پروازهایی با کیفیت به سراسر دنیا انجام می‌دهد. این فرودگاه در حالت کلی دارای سه ترمینال بزرگ است که نقشه هریک از این ترمینال‌ها به همراه گیت‌های خروجی و سایر اطلاعات در سایت فرودگاه قرار داده شده است. ترمینال شماره ۳ جدیدترین ومدرن‌ترین ترمینال این فرودگاه است. برای رفت و آمد بین فرودگاه و شهر می‌توانید از تاکسی‌های فرودگاه و نیز تاکسی‌های خصوصی، اتوبوس‌های عمومی و سریع ‌السیر موجود در مسیر استفاده نمایید. فاصله این فرودگاه تا شهر بسته به نوع وسیله از نیم ساعت تا ۴۵ دقیقه متغیر است. زمینی : اتوبان پنج بانده E11 بین دبی و ابوظبی شلوغ‌ترین جاده امارات محسوب می‌شود. سرعت در این اتوبان ۱۳۰ کیلومتری با محدودیت ۱۴۰ کیلومتر بر ساعت مواجه است اگرچه برخی رانندگان با سرعت بیشتر از این نیز حرکت می‌کنند. بنابراین از باندهای سمت چپ دوری کنید و احتیاط لازم را به خرج بدهید مخصوصا به هنگام رانندگی در شب. البته می‌توانید این مسیر را با استفاده از اتوبوسهای لوکس شرکت‌های اماراتی هم در عرض دو ساعت بپیمایید.

حمل و نقل داخلی

ابوظبی دارای سیستم حمل و نقل ساده اما خوبی است که شامل اتوبوس و تاکسی می‌شود. اتوبوس‌های عمومی آبی و سفید توسط یک اپراتور بومی اداره می‌شوند که هم از نظر مالی و هم از نظر سهولت جابجایی، راهی بسیار مناسب برای دسترسی به بیشتر نقاط شهر هستند. همچنین این اتوبوس‌ها از فرودگاه به شهر و بالعکس نیز مشغول خدمت‌رسانی به عموم هستند. علاوه بر اینها اگر بخواهید به سمت شهر دبی بروید، می‌توانید از اتوبوس ‌هایی به نام امارات اکسپرس استفاده کنید که هر ۱۰ تا ۲۰ دقیقه توقف دارند. مسافرت توسط این وسایل نقلیه به سمت دبی حدود ۲ ساعت به طول می‌انجامد. یکی دیگر از وسایل نقلیه معمول در این شهر که گران هم به شمار می‌رود تاکسی‌ها هستند. حدود ۱۰,۰۰۰ دستگاه تاکسی در ابوظبی وجود دارد که کار حمل و نقل را تسهیل می‌کنند.

اقامت

متاسفانه هیچ‌گونه هاستل یا هتل ارزانی در این شهر وجود ندارد با این وجود هتل‌های ۳ یا ۴ ستاره کاملا ارزش هزینه‌ای را که می‌پردازید، دارند. هتل‌های ابوظبی کیفیت بسیار خوبی دارند و احساس نمی‌کنید که پولتان را هدر داده‌اید. در این شهر هتل های لوکس بسیاری وجود دارد بسیاری در قلب ابوظبی قرار دارند و با وجود اینکه نرخ اتاق به طور کلی بالا است به شما اطمینان می دهند که ارزش بسیاری را در برابر پول پرداختی دریافت خواهید نمود. هتل هیلتون ابوظبی و Sand Hotel با پرستیژترین هتل های این منطقه می باشند.

خورد و خوراک

در تمام مراکز خرید رستوران‌های زیادی وجود دارد؛ از فست‌فودهای زنجیره‌ای آمریکایی و اروپایی گرفته تا رستوران‌های ایتالیایی، مکزیکی، عربی، هندی و چینی. رستوران هندی آشاز در مرکز خرید خالدیا یکی از بهترین ‌هاست که اسمش را از خواننده‌ی مشهور بالیوودی گرفته است. رستوران‌های چینی و هندی نسبتا ارزان هستند و اگر دنبال غذای گران‌تر باشید، باید به رستوران‌ هتل‌ها و برج‌های شیک و لوکس بروید. با این که تقریبا در تمام رستوران‌های ابوظبی، یک بشقاب برای گیاه‌خوارها در نظر گرفته شده ولی جاهایی هم هستند که تنها غذاهای گیاهی سرو می‌کنند. «سونجیتا اورگرین» در باشگاه توریست‌ها یکی از بهترین انتخاب‌ها برای گیاه‌خوران است. ولی اگر کباب دوست داشتید، خانه استیک هتل ساحل روتانا را فراموش نکنید. هر ذائقه‌ای که داشته باشید، غذاهای عربی ابوظبی را دوست خواهید داشت.

غذاهای محلی

یکی از غذاهای گران‌قیمت و خاص در امارات، «گوشت ماده شتر» است. یک شتر کاملِ شکم‌پر به همراه یک بره، 20 مرغ، تخم‌مرغ‌های آب‌پز، ماهی و برنج در ظرفی قرار داده می‌شود و به مهمانی آورده می‌شود. به جز فریسه، معلوبه و مرقوقه بعضی دیگر از غذاهای سنتی امارات عبارتند از : هریس : نوعی حلیم عربی است. گوشت و گندم و نمک چند ساعت در آب جوش گذاشته می‌شود تا مخلوط خمیری یک‌دستی درست شود. روغن محلی و ادویه‌های مختلف این غذا را خوشمزه‌تر می‌کنند. عرب‌ها در ماه رمضان و اعیاد از این غذا می‌خورند. مجبوس : مخلوطی از برنج به همراه گوشت، پیاز، لیمو و سبزیجات. این غذای سنتی هم در امارات، طرفداران زیادی دارد. حمص یا نخود ارده : غذای مستقلی نیست. پیش‌غذا یا دسری است در کنار بقیه‌ی غذاها. نخود پخته، روغن زیتون، آب لیمو، سیر له‌ شده و ارده کنجد (ارده‌ی غیرشیرین یا همان خمیر کنجد معروف به سس تاهینی) از مواد اصلی این غذا هستند. شاوارما : غذای مشهور و پرطرفدار در امارات است که شهرت بسیاری در سرتاسر آسیا دارد. این غذا از گوشت بره و مرغ به همراه سبزیجات رنگارنگ، سیب زمینی سرخ شده، خیارشور و سس سیر تهیه می‌شود. امروزه طعم و آماده سازی این غذا در هر جا متفاوت است. لوکیمت یا لگیمات : شیرینی توپی شکل با خمیر نان شیرین به همراه کنجد و شیره‌ی خرما است. این شیرینی در خوزستان هم با آرد، ماست، شیره‌ی خرما و زعفران پخته می‌شود. خبصه و بثیثه هم از شیرینی‌های سنتی مرسوم در امارات‌اند.  در پایان غذا، چای قرمز و نعناع یا قهوه‌ی عربی به همراه خرما صرف می‌شود. این رسم مهمان‌نوازی در ابتدای ورود مهمان نیز هست.

مراکز خرید

ابوظبی دارای مراکز خرید مدرن و مجهز با فروشگاه های عرضه کننده مارک های معروف جهان است . در ابوظبی مالیات فروش اخذ نمی شود و حقوق گمرکی پائینی هنگام ورود کالا به کشور دریافت می شود، لذا قیمت بسیاری ازکالاها برابر با قیمت آنها در کشور مبدا و یا پایین تر می باشد. مسافران می توانند هر کالایی اعم از ساعت، جواهرآلات، عطر و ادکلن، لوازم آرایش، کامپیوتر و لوازم جانبی آن، کیف وکفش، اسباب بازی، لباس های طراحی توسط معروفترین طراحان لباس جهان و غیره را خریداری نمایند. ابوظبی دارای مراکز خرید مدرنی است که این مراکز همگی دارای پارکینگ ، سیستم های خنک کننده قوی، رستورانها، کافی شاپ ها متعدد می باشند. مراکز بزرگ تر از امکانات بیشتری برخوردارند. محل ویژه بازی برای بچه ها، سالن های متعدد سینما، پارکینگ های وسیع و رایگان از جمله این امکانات می باشند.تمامی امکانات برای یک خرید لذت بخش در این مراکز در نظر گرفته شده است. اکثر مراکز خرید بصورت یکسره از ساعت 10 صبح تا 10 شب باز می باشند. ساعت کار این مراکز در روزهای جمعه از ساعت2 بعد از ظهر تا 10 شب می باشد. مراکز خرید بزرگ ابوظبی آن‌قدر زیاد است که برای دیدن همه‌شان، باید روزهای زیادی در این شهر بمانید. معروف‌ترین‌شان، مرکز خرید مارینا است با فواره‌های موزیکال، سقفی که شبیه سقف سالن مدرسه‌ی هاگوارتز است و پرچم بزرگ امارات در قسمت ورودی که ١٢٣ متر ارتفاع دارد و بلندترین پرچم دنیاست. برای خرید کردن در ابوظبی، مراکز خلیفه و الواحه نیز به بزرگی و کامل‌ بودن مجموعه‌ی برندهای‌شان، معروف هستند. در بیشتر فروشگاه‌های اینجا، همیشه یکی از کارکنان قدم به قدم مشتری را همراهی می‌کنند که سرویس بهتری داده باشند، اگر این کار را دوست ندارید، چند بار که لبخند بزنید و تشکر کنید، دست از سر شما بر می‌دارند. فروشگاه‌های کوچک مستقلی در این‌جا و آن‌جای شهر وجود دارد که اگر هوس کردید عتیقه‌جات، فرش و جواهرات بخرید، بهتر است به جای مراکز خرید سراغ این‌ها را بگیرید، چون هم قیمت‌های پایین‌تری دارند و هم می‌توانید با چانه زدن به قیمت بهتری خرید کنید. در ابوظبی مالیات شخصی گرفته نمی‌شود و ضمنا دو تا فصل بزرگ حراج برای خرید دارد، یکی وقت آمدن بهار و یکی هم قبل از شروع پاییز.

سوغات

عطرها و ادوکلن‌های عربی، فرانسوی و دیگر عطرها هم گزینه‌ی دیگری برای خرید سوغاتی از امارات است. مرکز خرید مارینا و دیگر مراکز خرید ابوظبی مکان‌های خوبی برای خرید عطر و ادوکلن‌اند. ادویه‌های متنوع عربی، هندی و... هم در امارات خوب به فروش می‌رسد. شاید بد نباشد که ادویه‌هایی را که در ایران پیدا نمی‌شود یا سخت پیدا می‌شود در امارات بخرید. سوقا (Sough) که محصولات حاصل از بافندگی با برگ نخل، پوست حیوانات و منسوجات است، به عنوان صنایع دستی امارات شناخته می‌شود. کیف، روبالشی، رومیزی و چادر از جمله چیزهایی است که زنان روستایی و زنان ابوظبی درست می‌کنند. این صنایع دستی را می‌توانید از مغازه‌ی فروش سوقا در بازار مرکزی ابوظبی تهیه کنید. ظرف و فنجان قهوه‌ی عربی، خنجر تزئینی، وسایل ماهیگیری و شکار، جواهرات سنتی، چفیه‌ی عربی و صمغ گرفته شده از درخت کندر عمانی (برای سوزاندن و بخور دادن) هم از دیگر کالاهای سنتی امارات است. شیرینی‌های اماراتی و لبنانی سوغاتی‌های خوردنی خوبی هستند. علاوه بر آن‌ها، خاویار ایرانی بدون مالیات و هزینه‌ی اضافی فروخته می‌شود. شکلات تولیدشده از شیر شتر (به همراه وانیل، عسل و دانه‌های کاکائو که معمولا به شکل مجسمه‌ی شتر ساخته می‌شود) هم سوغاتی خوبی است. انواع فراورده‌های خرما، مانند شکلات، نوشابه و حتی سرکه‌ی خرما هم برای خریدن و بردن جذاب‌اند.

شرایط اخذ ویزا

برای ورود به هر کدام از شهرهای امارات، باید ویزای امارات متحده عربی را داشته باشید. ویزای توریستی امارات معمولا ۱۴ روزه است و هر ویزا به مدت یک ماه اعتبار دارد؛ یعنی با ویزای توریستی امارات شما حق ۱۴ روز اقامت در شهر مورد نظرتان را دارید. البته دریافت ویزای یک ماهه و سه ماهه هم از امارات امکان پذیر است و با انتخاب این نوع از ویزا شما امکان یک یا سه ماه اقامت در شهر مورد نظرتان را دارید.  هزینه ویزای توریستی امارات براساس نوع ویزا، مدت اقامت، عادی یا ضروری بودن متفاوت است. در صورتی که بخواهید بدون بلیط ویزا بگیرید، از شما یک چک ضمانت هم دریافت می‌کنند. ویزای امارات در دو نوع عادی و اضطراری اخذ می‌شود. دریافت ویزای عادی معمولا ۷ روز کاری و ویزای اضطراری حدود ۳ روز کاری زمان می‌برد. بر خلاف سایر کشورهای دنیا، صدور ویزای توریستی امارات توسط اداره مهاجرت و وزارت کار انجام می‌شود و سفارت امارات متحده عربی ویزای توریستی صادر نمی‌کند. درخواست ویزای توریستی امارات متحده عربی تقریبا بی‌دردسر است و توسط کارگزاران زیادی انجام می‌گیرد. به دلیل دخالت‌ نداشتن سفارت، احتیاج به مصاحبه نیست و حضور متقاضی ضرورتی ندارد. فقط باید براساس نوع ویزایی که می‌خواهید، مدارک و پول کافی را به کارگزار مورد نظرتان برسانید.